sordulentus
Latin
Etymology
From sordes (“dirt, filth”) + -ulentus (“full of, abounding in”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [sɔr.dʊˈɫɛn.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [sor.d̪uˈlɛn̪.t̪us]
Adjective
sordulentus (feminine sordulenta, neuter sordulentum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | sordulentus | sordulenta | sordulentum | sordulentī | sordulentae | sordulenta | |
| genitive | sordulentī | sordulentae | sordulentī | sordulentōrum | sordulentārum | sordulentōrum | |
| dative | sordulentō | sordulentae | sordulentō | sordulentīs | |||
| accusative | sordulentum | sordulentam | sordulentum | sordulentōs | sordulentās | sordulenta | |
| ablative | sordulentō | sordulentā | sordulentō | sordulentīs | |||
| vocative | sordulente | sordulenta | sordulentum | sordulentī | sordulentae | sordulenta | |
References
- “sordulentus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "sordulentus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- sordulentus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- sordulentus in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016