sorteira

Galician

Etymology

From Old Galician-Portuguese sorteira (13th century, Cantigas de Santa Maria), corresponding to sorte (fate, fortune) +‎ eira (feminine occupational suffix).

Pronunciation

  • IPA(key): [sɔɾˈtei̯ɾɐ]

Noun

sorteira f (plural sorteiras)

  1. (dated) fortune-teller; sorceress
    • 1922, Armando Cotarelo Valledor, Trebón:
      ¡Basta, basta! Vosté é sorteira, tía Suíña. Ben sabe que esas meiguerías son carocas que Dios condena. Peca quen as usa, e peca moito máis quen as espende.
      «Stop, stop! You a sorceress, aunt Suíña. You know well that those witcheries are fantasies that God forbids. Whoever uses them sins, and sins even more whoever deals them.»

References

Old Galician-Portuguese

FWOTD – 24 July 2014

Etymology

From sorte (fate, fortune) +‎ -eiro (feminine occupational suffix). Compare Old Spanish sortero (soothsayer).

Pronunciation

  • IPA(key): /soɾ.ˈtej.ɾa/

Noun

sorteira f (plural sorteiras)

  1. witch, fortuneteller

Descendants

  • Galician: sorteira