sortifex
Latin
Etymology
sors (“share in an inheritance”) + -fex
Pronunciation
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈsɔr.t̪i.feks]
Noun
sortifex m (genitive sortificis); third declension
Declension
Third-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | sortifex | sortificēs |
genitive | sortificis | sortificum |
dative | sortificī | sortificibus |
accusative | sortificem | sortificēs |
ablative | sortifice | sortificibus |
vocative | sortifex | sortificēs |
References
- Niermeyer, Jan Frederik (1976) “sortifex”, in Mediae Latinitatis Lexicon Minus, Leiden, Boston: E. J. Brill, page 981