spáin

See also: spàin, Spain, and 'spáin

Icelandic

Noun

spáin

  1. definite nominative singular of spá

Irish

Pronunciation

  • IPA(key): /spˠɑːnʲ/

Verb

spáin (present analytic spánann, future analytic spánfaidh, verbal noun spáint, past participle spánta)

  1. Cois Fharraige form of taispeáin

Conjugation

conjugation of spáin (first conjugation – A)
verbal noun spáint
past participle spánta
tense singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative
present spánaim spánann tú;
spánair† 		spánann sé, sí spánaimid spánann sibh spánann siad;
spánaid† 		a spánann; a spánas spántar
past spáin mé; spánas spáin tú; spánais spáin sé, sí spánamar; spáin muid spáin sibh; spánabhair spáin siad; spánadar a spáin /
ar spáin* 		spánadh
past habitual spánainn spántá spánadh sé, sí spánaimis; spánadh muid spánadh sibh spánaidís; spánadh siad a spánadh /
a spánadh* 		spántaí
future spánfaidh mé;
spánfad 		spánfaidh tú;
spánfair† 		spánfaidh sé, sí spánfaimid;
spánfaidh muid 		spánfaidh sibh spánfaidh siad;
spánfaid† 		a spánfaidh; a spánfas spánfar
conditional spánfainn spánfá spánfadh sé, sí spánfaimis; spánfadh muid spánfadh sibh spánfaidís; spánfadh siad a spánfadh /
a spánfadh* 		spánfaí
subjunctive
present go spána mé;
go spánad† 		go spána tú;
go spánair† 		go spána sé, sí go spánaimid;
go spána muid 		go spána sibh go spána siad;
go spánaid† 		— go spántar
past dá spánainn dá spántá dá spánadh sé, sí dá spánaimis;
dá spánadh muid 		dá spánadh sibh dá spánaidís;
dá spánadh siad 		— dá spántaí
imperative
– spánaim spáin spánadh sé, sí spánaimis spánaigí;
spánaidh† 		spánaidís — spántar

* indirect relative
† archaic or dialect form

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.