spóźniony

Polish

Etymology

From spóźnić +‎ -ony.

Pronunciation

  • IPA(key): /spuʑˈɲɔ.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔnɘ
  • Syllabification: spóź‧nio‧ny

Adjective

spóźniony (not comparable, no derived adverb)

  1. late (not arriving until after an expected time)

Declension

Declension of spóźniony (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative spóźniony spóźniona spóźnione spóźnieni spóźnione
genitive spóźnionego spóźnionej spóźnionego spóźnionych
dative spóźnionemu spóźnionej spóźnionemu spóźnionym
accusative spóźnionego spóźniony spóźnioną spóźnione spóźnionych spóźnione
instrumental spóźnionym spóźnioną spóźnionym spóźnionymi
locative spóźnionym spóźnionej spóźnionym spóźnionych

Participle

spóźniony (passive adjectival)

  1. masculine singular passive adjectival participle of spóźnić

Further reading

  • spóźniony in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • spóźniony in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.