spłonąć

Polish

From s- +‎ płonąć.

spłonąć pf (imperfective płonąć)

(intransitive) to burn, to be on fire
(intransitive, figuratively) to burn, to be hot, to blush (e.g. due to shame or embarrassment)
(intransitive) to burn, to feel intensely

Conjugation of *spłonąć* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		spłonąć
future tense	1^st	spłonę			spłoniemy
	2^nd	spłoniesz			spłoniecie
	3^rd	spłonie			spłoną
	impersonal	spłonie się
past tense	1^st	spłonąłem, -(e)m spłonął	spłonęłam, -(e)m spłonęła	spłonęłom, -(e)m spłonęło	spłonęliśmy, -(e)śmy spłonęli	spłonęłyśmy, -(e)śmy spłonęły
	2^nd	spłonąłeś, -(e)ś spłonął	spłonęłaś, -(e)ś spłonęła	spłonęłoś, -(e)ś spłonęło	spłonęliście, -(e)ście spłonęli	spłonęłyście, -(e)ście spłonęły
	3^rd	spłonął	spłonęła	spłonęło	spłonęli	spłonęły
	impersonal	spłonięto
conditional	1^st	spłonąłbym, bym spłonął	spłonęłabym, bym spłonęła	spłonęłobym, bym spłonęło	spłonęlibyśmy, byśmy spłonęli	spłonęłybyśmy, byśmy spłonęły
	2^nd	spłonąłbyś, byś spłonął	spłonęłabyś, byś spłonęła	spłonęłobyś, byś spłonęło	spłonęlibyście, byście spłonęli	spłonęłybyście, byście spłonęły
	3^rd	spłonąłby, by spłonął	spłonęłaby, by spłonęła	spłonęłoby, by spłonęło	spłonęliby, by spłonęli	spłonęłyby, by spłonęły
	impersonal	spłonięto by
imperative	1^st	niech spłonę			spłońmy
	2^nd	spłoń			spłońcie
	3^rd	niech spłonie			niech spłoną
anterior adverbial participle		spłonąwszy
verbal noun		spłonięcie