sparszywieć

Polish

From s- +‎ parszywieć.

sparszywieć pf (imperfective parszywieć)

Conjugation of *sparszyweć* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		sparszyweć
future tense	1^st	sparszyweję			sparszywejemy
	2^nd	sparszywejesz			sparszywejecie
	3^rd	sparszyweje			sparszyweją
	impersonal	sparszyweje się
past tense	1^st	sparszywałem, -(e)m sparszywał	sparszywałam, -(e)m sparszywała	sparszywałom, -(e)m sparszywało	sparszyweliśmy, -(e)śmy sparszyweli	sparszywałyśmy, -(e)śmy sparszywały
	2^nd	sparszywałeś, -(e)ś sparszywał	sparszywałaś, -(e)ś sparszywała	sparszywałoś, -(e)ś sparszywało	sparszyweliście, -(e)ście sparszyweli	sparszywałyście, -(e)ście sparszywały
	3^rd	sparszywał	sparszywała	sparszywało	sparszyweli	sparszywały
	impersonal	sparszywano
conditional	1^st	sparszywałbym, bym sparszywał	sparszywałabym, bym sparszywała	sparszywałobym, bym sparszywało	sparszywelibyśmy, byśmy sparszyweli	sparszywałybyśmy, byśmy sparszywały
	2^nd	sparszywałbyś, byś sparszywał	sparszywałabyś, byś sparszywała	sparszywałobyś, byś sparszywało	sparszywelibyście, byście sparszyweli	sparszywałybyście, byście sparszywały
	3^rd	sparszywałby, by sparszywał	sparszywałaby, by sparszywała	sparszywałoby, by sparszywało	sparszyweliby, by sparszyweli	sparszywałyby, by sparszywały
	impersonal	sparszywano by
imperative	1^st	niech sparszyweję			sparszywejmy
	2^nd	sparszywej			sparszywejcie
	3^rd	niech sparszyweje			niech sparszyweją
anterior adverbial participle		sparszywawszy
verbal noun		sparszywenie

adjective

adjectives

adverb

nouns