spatiaturus
Latin
Etymology
Future active participle of spatior
Participle
spatiātūrus (feminine spatiātūra, neuter spatiātūrum); first/second-declension participle
- about to walk around.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | spatiātūrus | spatiātūra | spatiātūrum | spatiātūrī | spatiātūrae | spatiātūra | |
| genitive | spatiātūrī | spatiātūrae | spatiātūrī | spatiātūrōrum | spatiātūrārum | spatiātūrōrum | |
| dative | spatiātūrō | spatiātūrae | spatiātūrō | spatiātūrīs | |||
| accusative | spatiātūrum | spatiātūram | spatiātūrum | spatiātūrōs | spatiātūrās | spatiātūra | |
| ablative | spatiātūrō | spatiātūrā | spatiātūrō | spatiātūrīs | |||
| vocative | spatiātūre | spatiātūra | spatiātūrum | spatiātūrī | spatiātūrae | spatiātūra | |