speels
English
Noun
speels
- plural of speel
Verb
speels
- third-person singular simple present indicative of speel
Anagrams
Dutch
Etymology
From Middle Dutch spel, from Old Dutch *spil, from Proto-West Germanic *spil.
Pronunciation
- IPA(key): /speːls/
Audio: (file)
Adjective
speels (comparative speelser, superlative meest speels or speelst)
Declension
| Declension of speels | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | speels | |||
| inflected | speelse | |||
| comparative | speelser | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | speels | speelser | het speelst het speelste | |
| indefinite | m./f. sing. | speelse | speelsere | speelste |
| n. sing. | speels | speelser | speelste | |
| plural | speelse | speelsere | speelste | |
| definite | speelse | speelsere | speelste | |
| partitive | speels | speelsers | — | |