spięcie

Polish

Etymology

From spiąć +‎ -cie.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈspjɛɲ.t͡ɕɛ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɲt͡ɕɛ
  • Syllabification: spię‧cie

Noun

spięcie n

  1. (uncountable) verbal noun of spiąć
  2. (countable) short circuit, shorting
    Synonym: zwarcie
  3. (countable, informal) snag, minor conflict
    Synonyms: niesnaska, zgrzyt

Declension

Declension of spięcie
singular plural
nominative spięcie spięcia
genitive spięcia spięć
dative spięciu spięciom
accusative spięcie spięcia
instrumental spięciem spięciami
locative spięciu spięciach
vocative spięcie spięcia

Further reading

  • spięcie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • spięcie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.