spici

See also: spící

Ido

Noun

spici

  1. plural of spico

Latin

Verb

spicī

  1. present passive infinitive of spiciō

Polish

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈspi.t͡ɕi/
  • Rhymes: -it͡ɕi
  • Syllabification: spi‧ci

Adjective

spici

  1. virile nominative/vocative plural of spity

Romanian

Noun

spici n (plural spiciuri)

  1. obsolete form of speech

Declension

Declension of spici
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative spici spiciul spiciuri spiciurile
genitive-dative spici spiciului spiciuri spiciurilor
vocative spiciule spiciurilor

References

  • spici in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN