spiknąć

Polish

Etymology

Borrowed from Czech spiknout.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈspik.nɔɲt͡ɕ/
  • Rhymes: -iknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: spik‧nąć

Verb

spiknąć pf

  1. (colloquial, intransitive) to hook up somebody
  2. (colloquial, reflexive) to hook up with somebody

Conjugation

Conjugation of spiknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive spiknąć
future tense 1st spiknę spikniemy
2nd spikniesz spikniecie
3rd spiknie spikną
impersonal spiknie się
past tense 1st spiknąłem,
-(e)m spiknął 		spiknęłam,
-(e)m spiknęła 		spiknęłom,
-(e)m spiknęło 		spiknęliśmy,
-(e)śmy spiknęli 		spiknęłyśmy,
-(e)śmy spiknęły
2nd spiknąłeś,
-(e)ś spiknął 		spiknęłaś,
-(e)ś spiknęła 		spiknęłoś,
-(e)ś spiknęło 		spiknęliście,
-(e)ście spiknęli 		spiknęłyście,
-(e)ście spiknęły
3rd spiknął spiknęła spiknęło spiknęli spiknęły
impersonal spiknięto
conditional 1st spiknąłbym,
bym spiknął 		spiknęłabym,
bym spiknęła 		spiknęłobym,
bym spiknęło 		spiknęlibyśmy,
byśmy spiknęli 		spiknęłybyśmy,
byśmy spiknęły
2nd spiknąłbyś,
byś spiknął 		spiknęłabyś,
byś spiknęła 		spiknęłobyś,
byś spiknęło 		spiknęlibyście,
byście spiknęli 		spiknęłybyście,
byście spiknęły
3rd spiknąłby,
by spiknął 		spiknęłaby,
by spiknęła 		spiknęłoby,
by spiknęło 		spiknęliby,
by spiknęli 		spiknęłyby,
by spiknęły
impersonal spiknięto by
imperative 1st niech spiknę spiknijmy
2nd spiknij spiknijcie
3rd niech spiknie niech spikną
anterior adverbial participle spiknąwszy
verbal noun spiknięcie

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.