spodian
Old Saxon
Etymology
From Proto-West Germanic *spōdijan.
Verb
spōdian
Conjugation
Conjugation of spōdian (weak class 1)
| infinitive | spōdian | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | spōdiu | spōdda |
| 2nd person singular | spōdis | spōddes |
| 3rd person singular | spōdid | spōdda |
| plural | spōdiad | spōddun |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | spōdie | spōddi |
| 2nd person singular | spōdies | spōddis |
| 3rd person singular | spōdie | spōddi |
| plural | spōdien | spōddin |
| imperative | present | |
| singular | spōdi | |
| plural | spōdiad | |
| participle | present | past |
| spōdiandi | gispōdid, spōdid | |
Descendants
- Middle Low German: spōden