spokornieć
Polish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /spɔˈkɔr.ɲɛt͡ɕ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔrɲɛt͡ɕ
- Syllabification: spo‧kor‧nieć
Verb
spokornieć pf (imperfective pokornieć)
Conjugation
| person | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | ||
| infinitive | spokornieć | |||||
| future tense | 1st | spokornieję | spokorniejemy | |||
| 2nd | spokorniejesz | spokorniejecie | ||||
| 3rd | spokornieje | spokornieją | ||||
| impersonal | spokornieje się | |||||
| past tense | 1st | spokorniałem, -(e)m spokorniał |
spokorniałam, -(e)m spokorniała |
spokorniałom, -(e)m spokorniało |
spokornieliśmy, -(e)śmy spokornieli |
spokorniałyśmy, -(e)śmy spokorniały |
| 2nd | spokorniałeś, -(e)ś spokorniał |
spokorniałaś, -(e)ś spokorniała |
spokorniałoś, -(e)ś spokorniało |
spokornieliście, -(e)ście spokornieli |
spokorniałyście, -(e)ście spokorniały | |
| 3rd | spokorniał | spokorniała | spokorniało | spokornieli | spokorniały | |
| impersonal | spokorniano | |||||
| conditional | 1st | spokorniałbym, bym spokorniał |
spokorniałabym, bym spokorniała |
spokorniałobym, bym spokorniało |
spokornielibyśmy, byśmy spokornieli |
spokorniałybyśmy, byśmy spokorniały |
| 2nd | spokorniałbyś, byś spokorniał |
spokorniałabyś, byś spokorniała |
spokorniałobyś, byś spokorniało |
spokornielibyście, byście spokornieli |
spokorniałybyście, byście spokorniały | |
| 3rd | spokorniałby, by spokorniał |
spokorniałaby, by spokorniała |
spokorniałoby, by spokorniało |
spokornieliby, by spokornieli |
spokorniałyby, by spokorniały | |
| impersonal | spokorniano by | |||||
| imperative | 1st | niech spokornieję | spokorniejmy | |||
| 2nd | spokorniej | spokorniejcie | ||||
| 3rd | niech spokornieje | niech spokornieją | ||||
| anterior adverbial participle | spokorniawszy | |||||
| verbal noun | spokornienie | |||||
Further reading
- spokornieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- spokornieć in Polish dictionaries at PWN