spontaneitas
Latin
Etymology
From spontāneus + -tās.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [spɔn.taːˈne.ɪ.taːs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [spon̪.t̪aˈnɛː.i.t̪as]
Noun
spontāneitās f (genitive spontāneitātis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | spontāneitās | spontāneitātēs |
| genitive | spontāneitātis | spontāneitātum |
| dative | spontāneitātī | spontāneitātibus |
| accusative | spontāneitātem | spontāneitātēs |
| ablative | spontāneitāte | spontāneitātibus |
| vocative | spontāneitās | spontāneitātēs |
Descendants
- → Danish: spontaneitet
- → English: spontaneity
- → French: spontanéité
- → German: Spontaneität
- → Italian: spontaneità
- → Norwegian Bokmål: spontaneitet
- → Portuguese: espontaneidade
- → Spanish: espontaneidad
- → Romanian: spontaneitate
- → Swedish: spontaneitet