sporahboum
Old High German
Etymology
From sporah + boum.
Noun
sporahboum m
Declension
| case | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | sporahboum | sporahboumā, sporahbouma |
| accusative | sporahboum | sporahboumā, sporahbouma |
| genitive | sporahboumes | sporahboumo |
| dative | sporahboume | sporahboumum |
| instrumental | sporahboumu | — |
References
- Köbler, Gerhard, Althochdeutsches Wörterbuch, (6. Auflage) 2014