sportief

Dutch

Etymology

Borrowed from French sportif. Equivalent to sport +‎ -ief.

Pronunciation

  • IPA(key): /spɔrˈtif/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: spor‧tief
  • Rhymes: -if

Adjective

sportief (comparative sportiever, superlative sportiefst)

  1. sporty, pertaining or partial to sports
    De winkel heeft een nieuwe sportieve collectie binnengekregen.
    The shop has received a new sporty collection.
    Dat is een heel sportief gezin.
    That is a very sporty family.
  2. sportsmanlike, fair
    Bij vechtsporten is het wel zo sportief om je tegenstander in leven te laten.
    It is rather sportsmanlike in martial arts to leave your opponent alive.

Declension

Declension of sportief
uninflected sportief
inflected sportieve
comparative sportiever
positive comparative superlative
predicative/adverbial sportief sportiever het sportiefst
het sportiefste
indefinite m./f. sing. sportieve sportievere sportiefste
n. sing. sportief sportiever sportiefste
plural sportieve sportievere sportiefste
definite sportieve sportievere sportiefste
partitive sportiefs sportievers —

Derived terms

  • onsportief
  • sportiviteit

Descendants

  • Afrikaans: sportief
  • → Indonesian: sportif
  • → Papiamentu: spòrtif
  • → West Frisian: sportyf
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.