spréach
Irish
Alternative forms
- spiach
- spreuch (obsolete)[1]
Etymology
Back-formation from spréacha, plural of spré, from Middle Irish spréd.[2]
Pronunciation
Noun
spréach f (genitive singular spréiche, nominative plural spréacha)
- spark (burst of electrical discharge; particle of glowing matter)
Declension
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Verb
spréach (present analytic spréachann, future analytic spréachfaidh, verbal noun spréachadh, past participle spréachta)
- to spark (give off sparks)
Conjugation
conjugation of spréach (first conjugation – A)
| verbal noun | spréachadh | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| past participle | spréachta | |||||||
| tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | ||||||||
| present | spréachaim | spréachann tú; spréachair† |
spréachann sé, sí | spréachaimid | spréachann sibh | spréachann siad; spréachaid† |
a spréachann; a spréachas | spréachtar |
| past | spréach mé; spréachas | spréach tú; spréachais | spréach sé, sí | spréachamar; spréach muid | spréach sibh; spréachabhair | spréach siad; spréachadar | a spréach / ar spréach* |
spréachadh |
| past habitual | spréachainn | spréachtá | spréachadh sé, sí | spréachaimis; spréachadh muid | spréachadh sibh | spréachaidís; spréachadh siad | a spréachadh / a spréachadh* |
spréachtaí |
| future | spréachfaidh mé; spréachfad |
spréachfaidh tú; spréachfair† |
spréachfaidh sé, sí | spréachfaimid; spréachfaidh muid |
spréachfaidh sibh | spréachfaidh siad; spréachfaid† |
a spréachfaidh; a spréachfas | spréachfar |
| conditional | spréachfainn | spréachfá | spréachfadh sé, sí | spréachfaimis; spréachfadh muid | spréachfadh sibh | spréachfaidís; spréachfadh siad | a spréachfadh / a spréachfadh* |
spréachfaí |
| subjunctive | ||||||||
| present | go spréacha mé; go spréachad† |
go spréacha tú; go spréachair† |
go spréacha sé, sí | go spréachaimid; go spréacha muid |
go spréacha sibh | go spréacha siad; go spréachaid† |
— | go spréachtar |
| past | dá spréachainn | dá spréachtá | dá spréachadh sé, sí | dá spréachaimis; dá spréachadh muid |
dá spréachadh sibh | dá spréachaidís; dá spréachadh siad |
— | dá spréachtaí |
| imperative | ||||||||
| – | spréachaim | spréach | spréachadh sé, sí | spréachaimis | spréachaigí; spréachaidh† |
spréachaidís | — | spréachtar |
* indirect relative
† archaic or dialect form
References
- ^ “spréach”, in Historical Irish Corpus, 1600–1926, Royal Irish Academy
- ^ Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “spréd”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
- ^ Sjoestedt, M. L. (1931) Phonétique d’un parler irlandais de Kerry [Phonetics of an Irish Dialect of Kerry] (in French), Paris: Librairie Ernest Leroux, § 21, page 13
Further reading
- Dinneen, Patrick S. (1927) “spréaċ”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 2nd edition, Dublin: Irish Texts Society, page 1104; reprinted with additions 1996, →ISBN
- Ó Dónaill, Niall (1977) “spréach”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN