sprijin

Romanian

Etymology

Borrowed from Old Church Slavonic съпрѧженъ (sŭpręženŭ).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈspri.ʒin/

Noun

sprijin n (plural sprijine)

  1. support, assistance, aid, succor

Declension

Declension of sprijin
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative sprijin sprijinul sprijine sprijinele
genitive-dative sprijin sprijinului sprijine sprijinelor
vocative sprijinule sprijinelor

Derived terms

See also