sprosifar
Ido
Etymology
sproso (“sprout, shoot”) + -ifar
Verb
sprosifar (present tense sprosifas, past tense sprosifis, future tense sprosifos, imperative sprosifez, conditional sprosifus)
Conjugation
| present | past | future | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | sprosifar | sprosifir | sprosifor | ||||
| tense | sprosifas | sprosifis | sprosifos | ||||
| conditional | sprosifus | — | — | ||||
| imperative | sprosifez | — | — | ||||
| adjective active participle | sprosifanta | sprosifinta | sprosifonta | ||||
| adverbial active participle | sprosifante | sprosifinte | sprosifonte | ||||
| nominal active participle |
singular | sprosifanto | sprosifinto | sprosifonto | |||
| plural | sprosifanti | sprosifinti | sprosifonti | ||||