sprzymierzeniec

Polish

Etymology

From sprzymierzenie +‎ -iec.

Pronunciation

  • IPA(key): /spʂɘ.mjɛˈʐɛ.ɲɛt͡s/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛt͡s
  • Syllabification: sprzy‧mie‧rze‧niec

Noun

sprzymierzeniec m pers

  1. ally
    Synonyms: sojusznik, aliant

Declension

Declension of sprzymierzeniec
singular plural
nominative sprzymierzeniec sprzymierzeńcy/sprzymierzeńce (deprecative)
genitive sprzymierzeńca sprzymierzeńców
dative sprzymierzeńcowi sprzymierzeńcom
accusative sprzymierzeńca sprzymierzeńców
instrumental sprzymierzeńcem sprzymierzeńcami
locative sprzymierzeńcu sprzymierzeńcach
vocative sprzymierzeńcze sprzymierzeńcy

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.