spsocić

Polish

Etymology

From s- +‎ psocić.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈspsɔ.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: spso‧cić

Verb

spsocić pf (imperfective psocić)

  1. (intransitive, colloquial) to frolic, to misbehave, to play pranks
    Synonyms: nabroić, narozrabiać

Conjugation

Conjugation of spsocić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive spsocić
future tense 1st spsocę spsocimy
2nd spsocisz spsocicie
3rd spsoci spsocą
impersonal spsoci się
past tense 1st spsociłem,
-(e)m spsocił 		spsociłam,
-(e)m spsociła 		spsociłom,
-(e)m spsociło 		spsociliśmy,
-(e)śmy spsocili 		spsociłyśmy,
-(e)śmy spsociły
2nd spsociłeś,
-(e)ś spsocił 		spsociłaś,
-(e)ś spsociła 		spsociłoś,
-(e)ś spsociło 		spsociliście,
-(e)ście spsocili 		spsociłyście,
-(e)ście spsociły
3rd spsocił spsociła spsociło spsocili spsociły
impersonal spsocono
conditional 1st spsociłbym,
bym spsocił 		spsociłabym,
bym spsociła 		spsociłobym,
bym spsociło 		spsocilibyśmy,
byśmy spsocili 		spsociłybyśmy,
byśmy spsociły
2nd spsociłbyś,
byś spsocił 		spsociłabyś,
byś spsociła 		spsociłobyś,
byś spsociło 		spsocilibyście,
byście spsocili 		spsociłybyście,
byście spsociły
3rd spsociłby,
by spsocił 		spsociłaby,
by spsociła 		spsociłoby,
by spsociło 		spsociliby,
by spsocili 		spsociłyby,
by spsociły
impersonal spsocono by
imperative 1st niech spsocę spsoćmy
2nd spsoć spsoćcie
3rd niech spsoci niech spsocą
anterior adverbial participle spsociwszy
verbal noun spsocenie
adjective
adverb
nouns

Further reading

  • spsocić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • spsocić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.