spustoszeć

Polish

Etymology

From s- +‎ pustoszeć.

Pronunciation

  • IPA(key): /spusˈtɔ.ʂɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔʂɛt͡ɕ
  • Syllabification: spus‧to‧szeć

Verb

spustoszeć pf (imperfective pustoszeć)

  1. (intransitive, archaic) to become desolate, to empty
    Synonym: opustoszeć

Conjugation

Conjugation of spustoszeć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive spustoszeć
future tense 1st spustoszeję spustoszejemy
2nd spustoszejesz spustoszejecie
3rd spustoszeje spustoszeją
impersonal spustoszeje się
past tense 1st spustoszałem,
-(e)m spustoszał 		spustoszałam,
-(e)m spustoszała 		spustoszałom,
-(e)m spustoszało 		spustoszeliśmy,
-(e)śmy spustoszeli 		spustoszałyśmy,
-(e)śmy spustoszały
2nd spustoszałeś,
-(e)ś spustoszał 		spustoszałaś,
-(e)ś spustoszała 		spustoszałoś,
-(e)ś spustoszało 		spustoszeliście,
-(e)ście spustoszeli 		spustoszałyście,
-(e)ście spustoszały
3rd spustoszał spustoszała spustoszało spustoszeli spustoszały
impersonal spustoszano
conditional 1st spustoszałbym,
bym spustoszał 		spustoszałabym,
bym spustoszała 		spustoszałobym,
bym spustoszało 		spustoszelibyśmy,
byśmy spustoszeli 		spustoszałybyśmy,
byśmy spustoszały
2nd spustoszałbyś,
byś spustoszał 		spustoszałabyś,
byś spustoszała 		spustoszałobyś,
byś spustoszało 		spustoszelibyście,
byście spustoszeli 		spustoszałybyście,
byście spustoszały
3rd spustoszałby,
by spustoszał 		spustoszałaby,
by spustoszała 		spustoszałoby,
by spustoszało 		spustoszeliby,
by spustoszeli 		spustoszałyby,
by spustoszały
impersonal spustoszano by
imperative 1st niech spustoszeję spustoszejmy
2nd spustoszej spustoszejcie
3rd niech spustoszeje niech spustoszeją
anterior adverbial participle spustoszawszy
verbal noun spustoszenie

Derived terms

adjective
  • spustoszały
noun
verbs

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.