spustoszenie
Polish
Etymology
From spustoszyć + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /spus.tɔˈʂɛ.ɲɛ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: spus‧to‧sze‧nie
Noun
spustoszenie n
- (uncountable) verbal noun of spustoszyć
- (countable) devastation, ruin
- siać spustoszenie ― to sow destruction
Declension
Declension of spustoszenie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | spustoszenie | spustoszenia |
| genitive | spustoszenia | spustoszeń |
| dative | spustoszeniu | spustoszeniom |
| accusative | spustoszenie | spustoszenia |
| instrumental | spustoszeniem | spustoszeniami |
| locative | spustoszeniu | spustoszeniach |
| vocative | spustoszenie | spustoszenia |
Further reading
- spustoszenie in Polish dictionaries at PWN