srnčí
See also: srnci
Czech
Etymology
From srnec + -í or srnka + -í.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈsrn̩t͡ʃiː]
Adjective
srnčí
Declension
| singular | ||||
|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | ||
| animate | inanimate | |||
| nominative | srnčí | srnčí | srnčí | |
| genitive | srnčího | srnčí | srnčího | |
| dative | srnčímu | srnčí | srnčímu | |
| accusative | srnčího | srnčí | srnčí | srnčí |
| locative | srnčím | srnčí | srnčím | |
| instrumental | srnčím | srnčí | srnčím | |
| plural | ||||
| masculine | feminine | neuter | ||
| animate | inanimate | |||
| nominative | srnčí | srnčí | srnčí | |
| genitive | srnčích | |||
| dative | srnčím | |||
| accusative | srnčí | srnčí | ||
| locative | srnčích | |||
| instrumental | srnčími | |||
Further reading
- “srnčí”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “srnčí”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
- “srnčí”, in Internetová jazyková příručka (in Czech), 2008–2025