stílusos
Hungarian
Etymology
stílus (“style”) + -os (“with, having”, adjective-forming suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈʃtiːluʃoʃ]
- Hyphenation: stí‧lu‧sos
- Rhymes: -oʃ
Adjective
stílusos (comparative stílusosabb, superlative legstílusosabb)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | stílusos | stílusosak |
| accusative | stílusosat stílusost |
stílusosakat |
| dative | stílusosnak | stílusosaknak |
| instrumental | stílusossal | stílusosakkal |
| causal-final | stílusosért | stílusosakért |
| translative | stílusossá | stílusosakká |
| terminative | stílusosig | stílusosakig |
| essive-formal | stílusosként | stílusosakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | stílusosban | stílusosakban |
| superessive | stílusoson | stílusosakon |
| adessive | stílusosnál | stílusosaknál |
| illative | stílusosba | stílusosakba |
| sublative | stílusosra | stílusosakra |
| allative | stílusoshoz | stílusosakhoz |
| elative | stílusosból | stílusosakból |
| delative | stílusosról | stílusosakról |
| ablative | stílusostól | stílusosaktól |
| non-attributive possessive – singular |
stílusosé | stílusosaké |
| non-attributive possessive – plural |
stílusoséi | stílusosakéi |
Derived terms
- stílusosan
- stílusosság
Further reading
- stílusos in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.