stócáil
Irish
Pronunciation
- (Connacht) IPA(key): /ˈsˠt̪ˠoːkɑːlʲ/
Verb
stócáil (present analytic stócálann, future analytic stócálfaidh, verbal noun stócáil, past participle stócáilte)
- to prepare (oneself), make preparations, get ready (especially to go somewhere)
- Táimid ag stócáil le himeacht.
- We’re getting ready to go.
Conjugation
conjugation of stócáil (first conjugation – B)
| verbal noun | stócáil | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| past participle | stócáilte | |||||||
| tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | ||||||||
| present | stócálaim | stócálann tú; stócálair† |
stócálann sé, sí | stócálaimid | stócálann sibh | stócálann siad; stócálaid† |
a stócálann; a stócálas | stócáiltear |
| past | stócáil mé; stócálas | stócáil tú; stócálais | stócáil sé, sí | stócálamar; stócáil muid | stócáil sibh; stócálabhair | stócáil siad; stócáladar | a stócáil / ar stócáil* |
stócáladh |
| past habitual | stócálainn | stócáilteá | stócáladh sé, sí | stócálaimis; stócáladh muid | stócáladh sibh | stócálaidís; stócáladh siad | a stócáladh / a stócáladh* |
stócáiltí |
| future | stócálfaidh mé; stócálfad |
stócálfaidh tú; stócálfair† |
stócálfaidh sé, sí | stócálfaimid; stócálfaidh muid |
stócálfaidh sibh | stócálfaidh siad; stócálfaid† |
a stócálfaidh; a stócálfas | stócálfar |
| conditional | stócálfainn | stócálfá | stócálfadh sé, sí | stócálfaimis; stócálfadh muid | stócálfadh sibh | stócálfaidís; stócálfadh siad | a stócálfadh / a stócálfadh* |
stócálfaí |
| subjunctive | ||||||||
| present | go stócála mé; go stócálad† |
go stócála tú; go stócálair† |
go stócála sé, sí | go stócálaimid; go stócála muid |
go stócála sibh | go stócála siad; go stócálaid† |
— | go stócáiltear |
| past | dá stócálainn | dá stócáilteá | dá stócáladh sé, sí | dá stócálaimis; dá stócáladh muid |
dá stócáladh sibh | dá stócálaidís; dá stócáladh siad |
— | dá stócáiltí |
| imperative | ||||||||
| – | stócálaim | stócáil | stócáladh sé, sí | stócálaimis | stócálaigí; stócálaidh† |
stócálaidís | — | stócáiltear |
*indirect relative
† archaic or dialect form
Noun
stócáil m (genitive singular stócála)
- verbal noun of stócáil