stągiewka

Polish

Etymology

From stągiew +‎ -ka.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /stɔŋˈɡjɛf.ka/
  • Rhymes: -ɛfka
  • Syllabification: stą‧giew‧ka

Noun

stągiewka f

  1. (fishing) hook wire (wire or line with a fishing hook at the end of a fishing lin, protecting it from being torn off by a darting fish)
  2. (archaic or dialectal, Central Greater Poland) diminutive of stągiew

Declension

Declension of stągiewka
singular plural
nominative stągiewka stągiewki
genitive stągiewki stągiewek
dative stągiewce stągiewkom
accusative stągiewkę stągiewki
instrumental stągiewką stągiewkami
locative stągiewce stągiewkach
vocative stągiewko stągiewki

Further reading

  • stągiewka in Polish dictionaries at PWN
  • Oskar Kolberg (1877) “stągiewka”, in “Rzecz o mowie ludu wielkopolskiego”, in Zbiór wiadomości do antropologii krajowéj (in Polish), volume 1, III (Materyjały etnologiczne), page 23
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.