stłuczenie

Polish

Etymology

From stłuc +‎ -enie.

Pronunciation

  • IPA(key): /stwuˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: stłu‧cze‧nie

Noun

stłuczenie n

  1. (uncountable) verbal noun of stłuc
  2. (countable, pathology) bruise
    Synonym: kontuzja

Declension

Declension of stłuczenie
singular plural
nominative stłuczenie stłuczenia
genitive stłuczenia stłuczeń
dative stłuczeniu stłuczeniom
accusative stłuczenie stłuczenia
instrumental stłuczeniem stłuczeniami
locative stłuczeniu stłuczeniach
vocative stłuczenie stłuczenia
noun
verb

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.