staționar
Romanian
Etymology
Borrowed from French stationnaire.
Noun
staționar n (plural staționari)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | staționar | staționarul | staționari | staționarile | |
| genitive-dative | staționar | staționarului | staționari | staționarilor | |
| vocative | staționarule | staționarilor | |||