stabilitāte
Latvian
Etymology
From stabils (“stable, steady”) + -itāte.
Noun
stabilitāte f (5th declension)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | stabilitate | — |
| genitive | stabilitates | — |
| dative | stabilitatei | — |
| accusative | stabilitati | — |
| instrumental | stabilitati | — |
| locative | stabilitatē | — |
| vocative | stabilitate | — |