stalactită
Romanian
Etymology
Borrowed from French stalactite.
Noun
stalactită f (plural stalactite)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | stalactită | stalactita | stalactite | stalactitele | |
| genitive-dative | stalactite | stalactitei | stalactite | stalactitelor | |
| vocative | stalactită, stalactito | stalactitelor | |||