statečný
See also: Statečný
Czech
Etymology
Inherited from Old Czech statečný, from Proto-Slavic *statъčьnъ.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈstatɛt͡ʃniː]
- Rhymes: -ɛtʃniː
Adjective
statečný (comparative statečnější, superlative nejstatečnější, adverb statečně)
- brave
- Synonyms: see Thesaurus:statečný
Declension
| singular | ||||
|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | ||
| animate | inanimate | |||
| nominative | statečný | statečná | statečné | |
| genitive | statečného | statečné | statečného | |
| dative | statečnému | statečné | statečnému | |
| accusative | statečného | statečný | statečnou | statečné |
| locative | statečném | statečné | statečném | |
| instrumental | statečným | statečnou | statečným | |
| plural | ||||
| masculine | feminine | neuter | ||
| animate | inanimate | |||
| nominative | stateční | statečné | statečná | |
| genitive | statečných | |||
| dative | statečným | |||
| accusative | statečné | statečná | ||
| locative | statečných | |||
| instrumental | statečnými | |||
Derived terms
Further reading
- “statečný”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “statečný”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
- “statečný”, in Internetová jazyková příručka (in Czech), 2008–2025