statsbankrutt

Swedish

Etymology

stat +‎ -s- +‎ bankrutt. Attested since 1800. Cognate of German Staatsbankrott.

Noun

statsbankrutt c

  1. sovereign default

Declension

Declension of statsbankrutt
nominative genitive
singular indefinite statsbankrutt statsbankrutts
definite statsbankrutten statsbankruttens
plural indefinite statsbankrutter statsbankrutters
definite statsbankrutterna statsbankrutternas

References