statsbankrutt
Swedish
Etymology
stat + -s- + bankrutt. Attested since 1800. Cognate of German Staatsbankrott.
Noun
statsbankrutt c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | statsbankrutt | statsbankrutts |
| definite | statsbankrutten | statsbankruttens | |
| plural | indefinite | statsbankrutter | statsbankrutters |
| definite | statsbankrutterna | statsbankrutternas |