staurolit
Romanian
Etymology
Borrowed from French staurolite or German Staurolit.
Noun
staurolit n (plural staurolite)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | staurolit | staurolitul | staurolite | staurolitele | |
| genitive-dative | staurolit | staurolitului | staurolite | staurolitelor | |
| vocative | staurolitule | staurolitelor | |||