stenfalk
Swedish
Etymology
From sten (“stone”) + falk (“falcon”).
Pronunciation
- IPA(key): /steːnˈfalk/
- Rhymes: -falk
Noun
stenfalk c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | stenfalk | stenfalks |
| definite | stenfalken | stenfalkens | |
| plural | indefinite | stenfalkar | stenfalkars |
| definite | stenfalkarna | stenfalkarnas |