stenfalk
Swedish
Etymology
From sten (“stone”) + falk (“falcon”).
Pronunciation
- IPA(key): /steːnˈfalk/
- Rhymes: -falk
Noun
stenfalk c
Declension
nominative | genitive | ||
---|---|---|---|
singular | indefinite | stenfalk | stenfalks |
definite | stenfalken | stenfalkens | |
plural | indefinite | stenfalkar | stenfalkars |
definite | stenfalkarna | stenfalkarnas |