stenfalk

Swedish

Etymology

From sten (stone) +‎ falk (falcon).

Pronunciation

  • IPA(key): /steːnˈfalk/
  • Rhymes: -falk

Noun

stenfalk c

  1. merlin (Falco columbarius)

Declension

Declension of stenfalk
nominative genitive
singular indefinite stenfalk stenfalks
definite stenfalken stenfalkens
plural indefinite stenfalkar stenfalkars
definite stenfalkarna stenfalkarnas