stenknäck
Swedish
Etymology
From sten (“stone”) + knäck (“crack”).
Noun
stenknäck c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | stenknäck | stenknäcks |
| definite | stenknäcken | stenknäckens | |
| plural | indefinite | stenknäckar | stenknäckars |
| definite | stenknäckarna | stenknäckarnas |