stichtelijk

Dutch

Etymology

From stichten (“to found, establish, preach”) +‎ -e- +‎ -lijk, calque of Latin aedificāns.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Adjective

stichtelijk (comparative stichtelijker, superlative stichtelijkst)

  1. pious, edifying (in a religious sense), devotional

Declension

Declension of stichtelijk
uninflected stichtelijk
inflected stichtelijke
comparative stichtelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial stichtelijk stichtelijker het stichtelijkst
het stichtelijkste
indefinite m./f. sing. stichtelijke stichtelijkere stichtelijkste
n. sing. stichtelijk stichtelijker stichtelijkste
plural stichtelijke stichtelijkere stichtelijkste
definite stichtelijke stichtelijkere stichtelijkste
partitive stichtelijks stichtelijkers —

Derived terms

  • stichtelijkheid
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.