From stjúp- (“step-”) + barn (“child”).
stjúpbarn n (genitive singular stjúpbarns, nominative plural stjúpbörn)
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | stjúpbarn | stjúpbarnið | stjúpbörn | stjúpbörnin |
| accusative | stjúpbarn | stjúpbarnið | stjúpbörn | stjúpbörnin |
| dative | stjúpbarni | stjúpbarninu | stjúpbörnum | stjúpbörnunum |
| genitive | stjúpbarns | stjúpbarnsins | stjúpbarna | stjúpbarnanna |