stoïcijns

Dutch

Etymology

From stoïcijn +‎ -s.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌstoː.iˈsɛi̯ns/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: sto‧i‧cijns
  • Rhymes: -ɛi̯ns

Adjective

stoïcijns (comparative stoïcijnser, superlative meest stoïcijns or stoïcijnst)

  1. stoic, unaffected by pain or emotion, unemotional
    Synonym: stoïsch
  2. (less common) stoic, pertaining to stoicism
    Synonym: stoïsch

Declension

Declension of stoïcijns
uninflected stoïcijns
inflected stoïcijnse
comparative stoïcijnser
positive comparative superlative
predicative/adverbial stoïcijns stoïcijnser het stoïcijnst
het stoïcijnste
indefinite m./f. sing. stoïcijnse stoïcijnsere stoïcijnste
n. sing. stoïcijns stoïcijnser stoïcijnste
plural stoïcijnse stoïcijnsere stoïcijnste
definite stoïcijnse stoïcijnsere stoïcijnste
partitive stoïcijns stoïcijnsers —

Derived terms

  • stoïcijnsheid
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.