stoguleț

Romanian

Etymology

From stog +‎ -uleț.

Noun

stoguleț n (plural stogulețe)

  1. diminutive of stog

Declension

Declension of stoguleț
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative stoguleț stogulețul stogulețe stogulețele
genitive-dative stoguleț stogulețului stogulețe stogulețelor
vocative stogulețule stogulețelor

References

  • stoguleț in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN