stopień najwyższy

Polish

Etymology

Literally, “highest degree”.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈstɔ.pjɛɲ najˈvɘʂ.ʂɘ/
  • Audio 1:(file)
  • Audio 2:(file)
  • Syllabification: sto‧pień naj‧wyż‧szy

Noun

stopień najwyższy m inan

  1. (grammar) superlative degree (form of an adjective or adverb that is used when comparing three or more things)
    Synonym: superlativus
    Coordinate terms: stopień równy, stopień wyższy

Declension

Declension of stopień najwyższy
singular
nominative stopień najwyższy
genitive stopnia najwyższego
dative stopniowi najwyższemu
accusative stopień najwyższy
instrumental stopniem najwyższym
locative stopniu najwyższym
vocative stopniu najwyższy

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.