stopnieć

Polish

Etymology

From s- +‎ topnieć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈstɔp.ɲɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔpɲɛt͡ɕ
  • Syllabification: stop‧nieć

Verb

stopnieć pf (imperfective topnieć)

  1. (intransitive) to melt (change from a solid state to a liquid state)
  2. (intransitive) to shrink, dwindle
  3. (intransitive) to melt (be softened emotionally or touched)

Conjugation

Conjugation of stopnieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive stopnieć
future tense 1st stopnieję stopniejemy
2nd stopniejesz stopniejecie
3rd stopnieje stopnieją
impersonal stopnieje się
past tense 1st stopniałem,
-(e)m stopniał 		stopniałam,
-(e)m stopniała 		stopniałom,
-(e)m stopniało 		stopnieliśmy,
-(e)śmy stopnieli 		stopniałyśmy,
-(e)śmy stopniały
2nd stopniałeś,
-(e)ś stopniał 		stopniałaś,
-(e)ś stopniała 		stopniałoś,
-(e)ś stopniało 		stopnieliście,
-(e)ście stopnieli 		stopniałyście,
-(e)ście stopniały
3rd stopniał stopniała stopniało stopnieli stopniały
impersonal stopniano
conditional 1st stopniałbym,
bym stopniał 		stopniałabym,
bym stopniała 		stopniałobym,
bym stopniało 		stopnielibyśmy,
byśmy stopnieli 		stopniałybyśmy,
byśmy stopniały
2nd stopniałbyś,
byś stopniał 		stopniałabyś,
byś stopniała 		stopniałobyś,
byś stopniało 		stopnielibyście,
byście stopnieli 		stopniałybyście,
byście stopniały
3rd stopniałby,
by stopniał 		stopniałaby,
by stopniała 		stopniałoby,
by stopniało 		stopnieliby,
by stopnieli 		stopniałyby,
by stopniały
impersonal stopniano by
imperative 1st niech stopnieję stopniejmy
2nd stopniej stopniejcie
3rd niech stopnieje niech stopnieją
anterior adverbial participle stopniawszy
verbal noun stopnienie

Further reading

  • stopnieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • stopnieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.