stoutmoedig

Dutch

Etymology

From stout (“bold”) +‎ moedig (“brave”).

Pronunciation

  • Audio:(file)

Adjective

stoutmoedig (comparative stoutmoediger, superlative stoutmoedigst)

  1. daring

Declension

Declension of stoutmoedig
uninflected stoutmoedig
inflected stoutmoedige
comparative stoutmoediger
positive comparative superlative
predicative/adverbial stoutmoedig stoutmoediger het stoutmoedigst
het stoutmoedigste
indefinite m./f. sing. stoutmoedige stoutmoedigere stoutmoedigste
n. sing. stoutmoedig stoutmoediger stoutmoedigste
plural stoutmoedige stoutmoedigere stoutmoedigste
definite stoutmoedige stoutmoedigere stoutmoedigste
partitive stoutmoedigs stoutmoedigers —
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.