Old Czech
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *strugati.
Pronunciation
- IPA(key): (13th CE) /ˈstruːɣaci/
- IPA(key): (15th CE) /ˈstrau̯ɦaci/
Verb
strúhati impf
- to grate, to scrape
Conjugation
Conjugation of strúhati (class V)
| infinitive
|
supine
|
verbal noun
|
| strúhati
|
strúhat
|
strúhanie
|
|
|
Present
|
Imperative
|
| Singular
|
Dual
|
Plural
|
Singular
|
Dual
|
Plural
|
| 1st person
|
strúhaju |
strúhávě (-va) |
strúhám (-me/-my)
|
— |
strúhajvě (-va) |
strúhajme (-my)
|
| 2nd person
|
strúháš |
strúháta |
strúháte
|
strúhaj |
strúhajta |
strúhajte
|
| 3rd person
|
strúhá |
strúháta |
strúhajú
|
strúhaj |
strúhajta |
strúhajte
|
|
|
Sigmatic aorist
|
Imperfect
|
| Singular
|
Dual
|
Plural
|
Singular
|
Dual
|
Plural
|
| 1st person
|
strúhach |
strúhachově (-va) |
strúhachom (-me/-my)
|
strúhách, strúhajiech |
strúháchově, strúhajiechově (-va) |
strúháchom, strúhajiechom (-me/-my)
|
| 2nd person
|
strúha |
strúhasta (-šta) |
strúhaste (-šte)
|
strúháše, strúhajieše |
strúhášta, strúhajiešta (-sta) |
strúhášte, strúhajiešte (-ste)
|
| 3rd person
|
strúha |
strúhasta (-šta) |
strúhachu
|
strúháše, strúhajieše |
strúhášta, strúhajiešta (-sta) |
strúháchu, strúhajiechu
|
|
|
L-participle
|
Passive participle
|
| Singular
|
Dual
|
Plural
|
Singular
|
Dual
|
Plural
|
| Masculine
|
strúhal
|
strúhala
|
strúhali
|
strúhán
|
strúhána
|
strúháni
|
| Feminine
|
strúhala
|
strúhale
|
strúhaly
|
strúhána
|
strúháně
|
strúhány
|
| Neuter
|
strúhalo
|
strúhale
|
strúhala
|
strúháno
|
strúháně
|
strúhána
|
|
|
Nt-participle
|
S-participle
|
| Singular
|
Dual
|
Plural
|
Singular
|
Dual
|
Plural
|
| Masculine
|
strúhajě
|
strúhajúce
|
strúhav
|
strúhavše
|
| Feminine
|
strúhajúci
|
strúhavši
|
| Neuter
|
strúhajě, strúhajúci
|
strúhav, strúhavši
|
Note: This table shows the most common forms of strúhati around the 13th/14th century. See also Appendix:Old Czech verbs and Appendix:Old Czech pronunciation.
Derived terms
Descendants
Further reading