strúz
Old Norse
Etymology
Borrowed from Latin struthio, from Ancient Greek στρουθίων (strouthíōn, “ostrich”).
Noun
strúz m (genitive strúz, plural strúzar)
Declension
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | strúz | strúzinn | strúzar | strúzarnir |
| accusative | strúz | strúzinn | strúza | strúzana |
| dative | strúzi | strúzinum | strúzum | strúzunum |
| genitive | strúz | strúzins | strúza | strúzanna |