strătăia

Romanian

Etymology

From stră- +‎ tăia.

Verb

a strătăia (third-person singular present strătaie, past participle strătăiat) 1st conjugation

  1. to intersect

Conjugation

References

  • strătăia in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN