strafbaar

Dutch

Etymology

From straffen (“punish”) +‎ -baar (“-able”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈstrɑf.baːr/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: straf‧baar

Adjective

strafbaar (comparative strafbaarder, superlative strafbaarst)

  1. punishable

Declension

Declension of strafbaar
uninflected strafbaar
inflected strafbare
comparative strafbaarder
positive comparative superlative
predicative/adverbial strafbaar strafbaarder het strafbaarst
het strafbaarste
indefinite m./f. sing. strafbare strafbaardere strafbaarste
n. sing. strafbaar strafbaarder strafbaarste
plural strafbare strafbaardere strafbaarste
definite strafbare strafbaardere strafbaarste
partitive strafbaars strafbaarders —

Antonyms

Hypernyms

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.