strajnic

Romanian

Etymology

Borrowed from Old Church Slavonic стражьникъ (stražĭnikŭ).

Noun

strajnic m (plural strajnici)

  1. (dated) watchman

Declension

Declension of strajnic
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative strajnic strajnicul strajnici strajnicii
genitive-dative strajnic strajnicului strajnici strajnicilor
vocative strajnicule strajnicilor