strangulandus
Latin
Etymology
Future passive participle of strangulō
Participle
strangulandus (feminine strangulanda, neuter strangulandum); first/second-declension participle
- which is to be strangled
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | strangulandus | strangulanda | strangulandum | strangulandī | strangulandae | strangulanda | |
| genitive | strangulandī | strangulandae | strangulandī | strangulandōrum | strangulandārum | strangulandōrum | |
| dative | strangulandō | strangulandae | strangulandō | strangulandīs | |||
| accusative | strangulandum | strangulandam | strangulandum | strangulandōs | strangulandās | strangulanda | |
| ablative | strangulandō | strangulandā | strangulandō | strangulandīs | |||
| vocative | strangulande | strangulanda | strangulandum | strangulandī | strangulandae | strangulanda | |